By 
Jeśli często odczuwasz zmęczenie, nie możesz się skupić, masz problemy z koncentracją, jesteś nieustannie głodny, a do tego masz problemy z utrzymaniem prawidłowej wagi lub ciężko jest Ci pozbyć się kilku nadprogramowych kilogramów, to możesz zmagać się z insulinoopornością. Jest to bardzo podstępna dolegliwość, która zbagatelizowana może doprowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.
Czym jest insulinooporność?
Insulinooporność to stan, w którym tkanki organizmu w nieprawidłowy sposób odpowiadają na działanie insuliny. U zdrowej osoby, po posiłku bogatym w węglowodany lub po wysiłku fizycznym, trzustka wytwarza tak zwaną insulinę, która odpowiada za wnikanie glukozy do komórek organizmu. U człowieka zmagającego się z insulinoopornością poziom insuliny w organizmie jest zazwyczaj prawidłowy, jednak problem stanowi brak reakcji komórek organizmu na jej działanie. Prowadzi to do utrzymania wysokiego poziomu cukru we krwi, przez co komórki ciała próbują uporać się z nieprawidłowym stanem poprzez produkcję coraz to większych dawek insuliny – bezskutecznie zmuszając do przyswojenia cukru. Finalnie cząsteczki glukozy, które błąkają się po organizmie, trafiają w bezpośredni sposób do komórek tłuszczowych – przez co zaczynamy przybierać na wadze. Bardzo często osoby zmagające się z insulinoopornością cierpią na tak zwaną otyłość brzuszną. Warto także wspomnieć, że zbyt wysoki poziom insuliny w organizmie odpowiada za hamowanie działania glukagonu, odpowiedzialnego za procesy spalania nagromadzonej tkanki tłuszczowej. W konsekwencji tego tkanka nie spala się, a ponadto jest dodatkowo magazynowana – co jest najprostszą drogą do wystąpienia otyłości.
Jakie są przyczyny powstania insulinooporności?
Przyczyny powstawania insulinooporności w ludzkim organizmie nie zostały do końca odkryte. Na chwilę obecną można wyróżnić czynniki, które mają wpływ na powstanie takiego stanu, a także te, które prowadzą do jego pogłębiania. Za jeden z najistotniejszych czynników uważa się brak aktywności fizycznej, ponieważ mięśnie podczas pracy zużywają dużą część glukozy znajdującej się w krwioobiegu, co sprawia, że ruch doskonale przyczynia się do wyregulowania poziomu cukru we krwi, a także do poprawy wrażliwości komórek na insulinę. Insulinooporność może narodzić się także z efektów braku aktywności fizycznej – czyli otyłości. Ponadto insulinooporność może pojawić się u osób zmagających się z takimi dolegliwościami, jak choroby tarczycy, czy zespół policystycznych jajników, a także u osób palących papierosy.
W jaki sposób insulinooporność prowadzi do cukrzycy?
Insulinooporność a cukrzyca – jakie powiązania występują miedzy tymi dwoma pojęciami? Insulinooporność bez odpowiedniej kontroli może przerodzić się w stan przedcukrzycowy, który z kolei może doprowadzić do pojawienia się cukrzycy typu 2. Przewlekle podniesiony poziom cukru w organizmie ma bardzo szkodliwe działanie między innymi na: nerwy, wzrok i nerki, a także zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zawału lub udaru. Insulinooporność jest jednak dolegliwością, z którą można, a nawet należy, walczyć zawczasu. W walce z nią z całą pewnością pomoże aktywność fizyczna oraz zrzucenie zbędnych kilogramów. Bardzo istotne jest również stosowanie odpowiedniej diety, w której należy ograniczyć spożycie słodyczy, alkoholi i tłuszczów nasyconych. Najlepszym rozwiązaniem jest spożywanie kilku małych i zbilansowanych posiłków w ciągu dnia. Ponadto, przydatne mogą okazać się suplementy diety wspomagające – a zwłaszcza te zawierające witaminę D, cynamon, morwę białą, chrom, czy też kwas alfaliponowy.
